Atlas Anatomii Klinicznej
Żebra są częścią układu kostnego człowieka, należą do kości długich i występują w liczbie dwunastu par. Odchodzą od powierzchni bocznej kręgów piersiowych, zataczają łuk i wytwarzają kostne ograniczenie klatki piersiowej. Żebra łączą się z mostkiem za pomocą chrząstek żebrowych. Siedem górnych żeber to żebra prawdziwe, które łączą się z mostkiem bezpośrednio za pomocą chrząstek. Pięć dolnych żeber, to żebra rzekome, wytwarzają łuk żebrowy lub w ogóle nie komunikują się z mostkiem ( żebro XI i XII ). Żebro składa się z końca tylnego zaopatrzonego w głowę żebra, z trzonu oraz końca przedniego, który łączy się z chrząstką żebrową. Dwa pierwsze żebra wykazują budowę atypową.
Żebro szyjne występuje jako dodatkowe żebro ponad żebrem pierwszym i jest wadą rozwojową szkieletu. Żebro szyjne jako twór nieprawidłowy może uciskać na splot ramienny oraz naczynia podobojczykowe. Wywołuje to objawy neuropatyczne oraz/ lub wynikające ze zwężenia światła naczyń. Do najczęściej występujących objawów należą parestezje, ból w okolicy dodatkowego żebra, niedowład i zanik mięśni kończyny górnej. Leczenie opiera się na resekcji dodatkowego żebra.
Piśmiennictwo :
1. Chang KZ, Likes K, Davis K, Demos J, Freischlag JA. The significance of cervical ribs in thoracic outlet syndrome. Journal of Vascular Surgery. 2013 Mar;57(3):771-5.
2. Viertel VG, Intrapiromkul J, Maluf F, Patel NV, Zheng W, Alluwaimi F, Walden MJ, Belzberg A, Yousem DM. Cervical ribs: a common variant overlooked in CT imaging. AJNR American Journal of Neuroradiology. 2012 Dec;33(11):2191-4.
© Uniwersytet Medyczny w Lublinie, Opracowanie strony
