Atlas Anatomii Klinicznej

Łokieć tenisisty

Staw łokciowy

Staw łokciowy należy do grupy stawów złożonych i składa się z trzech stawów objętych wspólną torebką stawową. Staw łokciowy stanowi ruchome połączenie kości ramiennej z kośćmi przedramienia.

Staw łokciowy złożony jest z stawu ramienno-łokciowego ( staw zawiasowy ), stawu ramienno-promieniowego ( staw kulisty ) oraz stawu promienno-łokciowego bliższego ( staw obrotowy ).

Główkę stawu ramienno-łokciowego stanowi bloczek kości ramiennej a panewkę wcięcie bloczkowe kości łokciowej. Główka stawu ramienno-promieniowego utworzona jest przez główkę kości ramiennej, natomiast panewkę tworzy dołek głowy kości promieniowej. Staw ramienno-łokciowy i staw ramienno-promieniowy umożliwiają razem wykonywanie zgięcia i prostowania w stawie łokciowym.

Powierzchnie stawową stawu promieniowo-łokciowego stanowi obwód stawowy głowy kości promieniowej ( główka ) oraz wcięcie promieniowe kości łokciowej razem więzadłem pierścieniowatym ( panewka ).

Więzadła stawu łokciowego :

• Więzadło poboczne łokciowe.

• Więzadło poboczne promieniowe.

• Więzadło pierścieniowate kości promieniowej.

Torebka stawowa stawu łokciowego jest cienką, mocną błoną okrywającą staw łokciowy i oddzielającą go od innych struktur. Wewnątrz torebki stawowej powierzchnie kości nieposiadające chrząstki stawowej pokryte są błoną maziową torebki. W stawie łokciowy błona maziowa wytwarza kaletkę maziową, która jest wypukłym workiem odchodzącym od błony maziowej komunikującym się z jamą stawową i wytwarzającym maź. Kaletka łokciowa znajduje się ku tyłowi od łokcia.

Łokieć tenisisty jest zespołem bólowym zlokalizowanym w obrębie przyczepów mięśniowych do nadłykcia bocznego kości ramiennej. Występuje u osób intensywnie wykorzystujących kończynę górną – sportowców, masażystów, muzyków.

Chorzy zgłaszają dolegliwości bólowe przy ruchach odwracania przedramienia i wyproście łokcia, szczególnie wymagających większego wysiłku.

Leczenie polega na oszczędzaniu zajętej kończyny, terapii falą uderzeniową lub ostrzykiwaniu sterydami. Niekiedy konieczne jest leczenie chirurgiczne.

Referencje:

1. Ahmad Z, Siddiqui N, Malik SS, Abdus-Samee M, Tytherleigh-Strong G, Rushton N. Lateral epicondylitis: A review of pathology and management. Bone Joint J. 2013 Sep;95-B(9):1158-64.
2. Tosti R, Jennings J, Sewards JM. Lateral epicondylitis of the elbow. Am J Med. 2013 Apr;126(4):357.e1-6.