Atlas Anatomii Klinicznej

Kości śródręcza. Złamanie bokserskie.

Śródręcze składa się z 5 kości ułożonych między nadgarstkiem a paliczkami bliższymi.

Wszystkie kości śródręcza w swojej budowie posiadają podstawę (koniec bliższy), trzon oraz głowę (koniec dalszy). Podstawa kości śródręcza łączy się stawowo z nadgarstkiem i sąsiadującymi kośćmi śródręcza. Podstawa ma kształt zbliżony do sześciennego, powierzchnia grzbietowa i dłoniowa końca bliższego jest miejscem przyczepu więzadeł i ścięgien. Trzon kości śródręcza kształtem przypomina graniastosłup z trzema ścianami. Wyróżniamy na trzonie powierzchnię grzbietową oraz promieniową i łokciową.

Koniec dalszy kości łączy się stawowo z paliczkiem bliższym. Powierzchnia grzbietowa głowy kości śródręcza jest płaska ze względu na biegnące ścięgna prostowników palców. Powierzchnia dłoniowa odcinka dystalnego kości śródręcza jest lekko wyżłobiona dla lepszego przebiegu ścięgien zginaczy palców.

Kość I śródręcza jest najkrótsza i najgrubsza.

Między kośćmi śródręcza znajdują się przestrzenie międzykostne śródręcza, w których znajdują się mięśnie międzykostne.

Do najczęstszych urazów w obrębie ręki należy złamanie IV i V kości śródręcza, do którego dochodzi w czasie uderzenia zamkniętą pięścią w twardy przedmiot. Ze względu na charakter przyczyny złamania nosi ono nazwę „złamania bokserskiego”, do którego zalicza się również złamanie podstawy I kości śródręcza.

Piśmiennictwo

1. Jeanmonod, R. K., Jeanmonod, D., Damewood, S., Perry, C., Powers, M., and Lazansky, V. 2011. Punch injuries: Insights into intentional closed fist injuries. Western Journal of Emergency Medicine 12(1), pp. 6-10.
2. Van Onselen, E. B. H., Karim, R. B., Hage, J. J., and Ritt, M. J. P. F. 2003. Prevalence and distribution of hand fractures. Journal of Hand Surgery. 28(5), pp. 491-495.
3. Smith KR. Comment on: boxer's fracture. Annals of the Royal College of Surgeons of England. 2010 Jul;92(5):449.