Atlas Anatomii Klinicznej

Wkłucie centralne

Tętnica podobojczykowa zaopatruje w krew głównie kończynę górną. Prawa tętnica podobojczykowa odchodzi od pnia ramienno-głowowego, natomiast lewa bezpośrednio od łuku aorty. Powyżej miejsca swojego odejścia tętnica podobojczykowa kieruje się łukowato ku górze, kierując się na szyję. Osiąga trójkąt łopatkowo-obojczykowy gdzie stanowi dno dołu nadobojczykowego większego i leży bardzo powierzchownie. W połowie długości obojczyka, między obojczykiem a żebrem tętnica podobojczykowa opuszcza szyję i na zewnętrznym brzegu pierwszego żebra przechodzi w tętnice pachową.

Żyła podobojczykowa jest przedłużeniem żyły pachowej. Rozpoczyna się na brzegu zewnętrznym pierwszego żebra ( dolna powierzchnia obojczyka ). Zatacza łuk nad pierwszym żebrem i leży ku przodowi od tętnic podobojczykowej zasłonięta przez obojczyk.

We Wkłuciu centralnym wprowadza się cewnik poprzez naczynie krwionośne ( najczęściej żyłę podobojczykową ) do dużych żył organizmu. W wkłuciu centralnym stosowana jest metoda Seldingera umożliwiająca wprowadzenie za pomocą małej igły większego cewnika. Wkłucie centralne zakładane przez żyłę podobojczykową wymaga wyboru odpowiedniego miejsca nakłucia w celu nienaruszenia ciągłości tętnicy podobojczykowej położonej za naczyniem żylnym. Należy pamiętać o wkłuwaniu się bliżej obojczyka, co wynika z anatomicznego położenia naczyń podobojczykowych. Wkłucie centralne zakładane jest pacjentom wymagającym długotrwałej hospitalizacji.

Piśmiennictwo :

1. Gorchynski J, Everett WW, Pentheroudakis E. A modified approach to supraclavicular subclavian vein catheter placement: the pocket approach. The Californian Journal of Emergency Medicine. 2004 Jul;5(3):50-4.
2. Karkee DV. Subclavian vein dialysis access catheter-complications are low. Nepal Medical College Journal. 2010 Dec;12(4):248-52.